29) Emmastraat 54

Hans Frankenberg trouwde met Gertrude Klara Goldschmidt op 4 september 1931 in Hannover en 17 november 1931 in Alkmaar. Ze krijgen twee kinderen, Eva Cilly en Louis. Hans was eerst winkelchef en daarna directeur van de kantoorboekhandel Frankenberg aan de Langestraat. Het echtpaar woonde na hun huwelijk in de Van Everdingenstraat 13, en vanaf 17 september 1937 in de Juliana van Stolberglaan 16. In november 1941 wordt hun huis gevorderd. Een Duitse dokter kwam op bezoek, die meldde dat hij het huis van de familie Frankenberg binnen enkele dagen zou betrekken. Hij kwam even kijken om het huis van tevoren te kunnen zien. Het beviel hem; zelfs de meubels ‘mocht’ de familie laten staan. Uit beleefdheid had hij een zakje bonbons meegenomen. De familie Frankenberg verhuisden op 20 november 1941 in allerijl naar de Emmastraat 54 naar het huis van de weduwe K. Vonk.

Op 5 maart 1942 volgt de gedwongen uittocht naar Amsterdam. Hans en Gertruda doken onder in Amsterdam samen met de moeder van Hans, Cecilia Frankenberg-Wolf (zie ook Kennemerpark 12). Maar zij worden allen verraden door Hendrik Waalewijn die voor de Duitsers werkte aan de "Joodse kweste", en gaan allen op 17 juli 1943 naar Westerbork, barak 63. Vervolgens worden ze op 20 juli 1943, met 2.209 joden, in veewagens naar Sobibor gedeporteerd en daar drie dagen later vermoord .

Voorafgaand aan hun eigen onderduik geven Hans en Gertruda hun kinderen een veilig onderkomen. Eva Cilly en Louis gaan begin juli 1942 naar het kindertehuis Pinksterblom in Hilversum. Door anoniem verraad werd Louis, samen met twee andere meisjes, opgepakt. Eva was op dat moment op school waardoor zij op tijd in veiligheid gebracht kon worden en zo aan de arrestatie ontsnapte. Voor haar werd een ander onderduikadres gevonden, op een boerderij in Lage Vuursche, waar zij de oorlog overleefde.

Louis werd op 11 februari 1944 alleen op 7 jarige leeftijd naar Westerbork gebracht, waar hij terecht komt in het wezenbarak, barak nummer 35. Alkmaarder én neef Hans Eckmann, ontfermde zich over Louis in Westerbork, waardoor uitstel van transport volgde, maar geen afstel. Op 4 september 1944 is hij alsnog op transport gesteld naar Theresienstadt. Uiteindelijk komt hij op 5 februari 1945 in Zwitserland door een uitwisseling van een groep kinderen tegen Duitse krijgsgevangenen, en komt op een kostschool in Montreux. Na de oorlog vernam hij dat zijn vader en moeder in Sobibor vermoord waren, evenals hun oma, hun oom en tante, neefje en nichtje (zie Kennemerpark 12).

Na de oorlog gaan Louis en Eva in 1945 naar Brazilië, waar hun grootmoeder met haar zus wonen.