70) Jan van Scorelkade 39

Eduard Isaäc Vleeschdraager werd geboren te Amsterdam op 17 mei 1909. Hij trouwde op 21 oktober 1936 met de niet Joodse Cornelia Peternella van der Velden, 29 juli 1913 Delft, die hij tijdens zijn studie had leren kennen. Omdat er in de jaren 30 grote werkloosheid heerste, richtten zij hun aandacht op het buitenland. Van 1936 tot 1938 werkte Eduard in Mexico en daarna tot eind 1939 in Liberia. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak besloten ze terug naar Nederland te gaan. In 1940 vond Eduard werk als ingenieur bij Rijkswaterstaat in Alkmaar en gingen ze wonen op de Jan van Scorelkade 39. Daar werd op 30 april 1941 hun zoon Erik Nanko geboren.

Op 5 maart 1942 vond in Alkmaar de grote deportatie plaats van de Alkmaarse Joden naar het Judenviertel in Amsterdam. Ook Eduard werd die dag op de trein gezet en ging wonen in het ouderlijk huis op de Pythagorasstraat 116b-hs in Amsterdam. Omdat zijn vrouw en kind niet Joods waren, werd het gezin gesplitst en ging Cornelia met zoon Erik Nanko naar haar ouders in Delft. Zij was op dat moment hoogzwanger.

Eduard ging op 5 mei 1942 in Amsterdam naar het politiebureau om te melden dat hij in Alkmaar zijn persoonsbewijs had verloren, naar verluidt omdat hij had geprobeerd de vermelding “J” eruit te krassen. Omdat hij de verplichte Jodenster niet droeg, werd hij gearresteerd en naar het bureau van de Sicherheitspolizei aan de Euterpestraat gebracht, en van daaruit naar de gevangenis aan de Amstelveenseweg. Op 9 juni 1942 kwam hij als strafgevangene in Kamp Amersfoort aan en werd via Kamp Westerbork met het transport van 16 juli 1942 naar Auschwitz gedeporteerd waar hij op 19 augustus 1942 op 33 jarige leeftijd is omgebracht. Negen dagen later werd dochter Marijke geboren in Delft.