40) Zeswielenstraat 9

Arnold en Cornelia Berkers, beiden in hun 40-er jaren, waren boeren en leefden een bescheiden plattelandsleven met hun 7 kinderen. Bep, die toen 11 jaar oud was, voelde zich snel thuis, alhoewel ze uit een intellectuele familie kwam. Ze gold als een kind uit de grote stad, die ondervoed was en gezond voedsel en gezonde lucht nodig had. Bep leerde het lokale dialect en kon zodoende naar de lokale middelbare school. Ze ging met het gezin mee naar de kerk op zondag en hielp, zoals alle andere kinderen, op de boerderij. Een keer is er een Duitse soldaat aan huis gekomen, en die vroeg toen ze Bep zag of dit een Joodse kind was, waarop Cornelia nonchalant zei dat Bep ondervoed vanuit de grote stad kwam. Klaarblijkelijk was ze erg geloofwaardig, want ze werd geloofd.

Bep bleef bij der familie Berkers tot aan de bevrijding van het dorp in het najaar van 1944. Toen bleek dat haar ouders en broer Aron allen waren vermoord, wilde de familie Berkers haar wel opnemen in hun gezin, maar uiteindelijk is ze overgedragen aan een joods weeshuis en later aan een zus van haar moeder. Ze heeft altijd contact gehouden met de familie Berkers.

Op 20 september 2012 zijn Arnold Berkers en Cornelia Willemina Berkers-Bosas door Yad Vashem als Rechtvaardigen der Volkeren erkend.