Schuilkelders in Alkmaar

Als bescherming van de bevolking tegen bombardementen en beschietingen vanuit de lucht, waren er in Alkmaar in de aanvang van WO2 vijf openbare schuilplaatsen ingericht. Op de kaart hieronder zijn deze 5 schuilplaatsen aangegeven als blok met kruis. Dit waren:

1. De gang bij het NS-station die de verschillende perrons met elkaar verbond.

2. Onder het gebouw van de Raad van Arbeid. De kelder was omgebouwd tot schuilkelder. De eigenaar vroeg een vergoeding van de gemeente en kreeg die ook. Vervolgens stak hij het geld in eigen zak en verhuurde de ruimte zelfs als aardappelopslag. De borden die gebruikt moesten worden als bewegwijzering gebruikte hij als tuintafel. De gemeente en de Duitse bezetter eisten dat de eigenaar het geld moest terug betalen en de Duitsers gebruikte de kelder vervolgens een tijdje als eigen opslag.

3. Onder het Karenhuis.

4. Onder het Hooge Huys.

5. Aan de Nieuwlandersingel.

De negen niet gerealiseerde waren gepland op: Zeglis, Hofplein, Nicolaas Beetskade, Wildemanstraat, Nassaulaan, Kennemersingel, Juliana van Stolberglaan, Kennemerstraatweg en een tweede schuilplaats in het Victoriepark.

De schuilplaatsen waren opgetrokken uit baksteen en met grond of zand aangeaard om de scherven van exploderende bommen te absorberen in de aanaarding. De schuilplaatsen waren als tooggewelf gemetseld, hadden een lengte van tien meter en waren aan beide zijden voorzien van een haakse toegang zodat tijdens een explosie buiten de schuilplaats, de drukgolf niet direct naar binnen kon komen.

De wand van de schuilplaatsen was slechts 30 cm dik zodat er weinig bescherming was bij een directe treffer. De beide zijden van de schuilplaats hadden samen 36 houten zitplaatsen, het middenpad bood ruimte voor 14 staanplaatsen. Om kosten te besparen was elke vorm van luxe wegbezuinigd, zo was er geen water of elektriciteit. De kostprijs van een schuilplaats was in 1941 ca. 3.000 gulden.